Parkinson hastalığı

Parkinson hastalığı Fransa'da nüfusun %1'ini yani yaklaşık 100.000 kişiyi etkilemektedir. Beyinde hareketi kontrol eden bölge olan siyah madde (substantia nigra) dopamin üreten nöronları kaybeder. Sonuç ise gittikçe kötüleşen motor semptomlarıdır: hareketlerde yavaşlık, kas sertliği ve titreme. Parkinson olan insanlar ayrıca motor dışı problemler de yaşar; örneğin uyku problemleri, depresif epizotlar, ve kişiyi bitkinleştiren gastrointestinal problemler (kabızlık, şişkinlik, karın ağrısı, mide bulantısı).

Yaş önemli

Birincil risk faktörü bariz şekilde yaştır. Genetik yatkınlıklar kanıtlansa da, hastalığı açıklamak için hiçbir tanesi tek başına yeterli değildir. Tarım ilaçlarının belgelendirilmiş rolü ile çevre de bir faktördür.

Bağırsak - beyin iletişimi

Bağırsak mikrobiyotası, bağırsak ile beyin arasındaki iletişime katılır. Bazı araştırmacılar Helikobakter pilorinin yol açtığı kronik bağırsak enfeksiyonunun Parkinson hastalığının kökeni olabileceği varsayımını ileri sürmektedir. Ancak enfeksiyonun mu hastalığı tetiklediği yoksa hastalığın mı enfeksiyona yol açtığı henüz belirlenmemiştir.

Parkinson hastası kişilerde mikrobiyotanın bileşiminde bir hata anlamına gelen disbiyozis olduğu gösterilmiştir. Bu kişilerde sağlıklı insanlara kıyasla daha az “anti-inflamatuar” bakteri ve daha çok "pro-inflamatuar" bakteri vardır.

İlerlemenin kontrol edilmesi ve test edilmesi

Tedavi dopamin öncülleri kullanmak yoluyla hastalığın motor semptomlarını (titremeler, sertlik vb.) sınırlamaya odaklanır. Bu tedaviler hastalığın ilerlemesine engel olmaz ve komplikasyonlar 5 ile 10 yıl tedavi sonrasında tekrar ortaya çıkar. Şu anda ana hedef hastalığı mümkün olduğu kadar erken tespit etmek ve nöral dejenerasyonu yavaşlatmaktır. Mikrobiyotayı manipüle etmek şu anda araştırılmakta olan bir başka opsiyondur.