Fobia społeczna siedzi w głowie... i w mikrobiocie!
Mikrobiota jelitowa osób cierpiących na fobię społeczną ma specyficzne cechy, inne niż u osób zdrowych. Odkrycia tego dokonał zespół irlandzkich badaczy 1. To pierwsze takie ustalenie!
- Dowiedz się wszystkiego o mikrobiocie
- Mikrobiota i powiązane z nią zaburzenia
- Zadbaj o swoją mikrobiotę
- Publikacje
- O Instytucie
Dostęp do pracowników służby zdrowia
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
Wiadomo, że jelita i mózg prowadzą ze sobą nieustanny dialog. Badania tego zagadnienia sugerują, że oś mikrobiota-jelita-mózg gra ważną rolę w zaburzeniach lękowych, stresie, poważnej depresji i autyzmie.
Czy mikrobiota osób cierpiących na fobię społeczną również wykazuje cechy sugerujące, że gra ona rolę w tej chorobie poprzez komunikację z mózgiem?
Dotychczas z braku danych trudno było odpowiedzieć na to pytanie. Zespół badaczy irlandzkich z University College Cork (UCC) przeprowadził jednak badanie sugerujące, że tak właśnie jest.
Naukowcy włączyli do badania 31 osób, u których zdiagnozowano fobię społeczną, i 18 osób, które na nią nie cierpiały (grupa kontrolna). Pobrali oni próbki stolca uczestników badania w celu analizy i porównania składu ich mikrobioty. Co wykazały analizy?
13% Taki procent ludności jest dotknięty fobią społeczną w Europie i Stanach Zjednoczonych.
(sidenote:
Fehm L, Pelissolo A, et al. Size and burden of social phobia in Europe. Eur Neuropsychopharmacol. 2005;15:453–62.
Kessler RC, Petukhova M, et al. Twelvemonth and lifetime prevalence and lifetime morbid risk of anxiety and mood disorders in the United States. Int J Methods Psychiatr Res. 2012;21:169–84.
)
Istotne różnice w składzie mikrobioty bakteryjnej
W porównaniu z grupą kontrolną mikrobiota grupy z fobią społeczną zawierała więcej bakterii Anaeromassilibacillus. Jak wynika z wielu badań, ten rodzaj bakterii ma udział w autyzmie i depresji – dwóch zaburzeniach, w których występują te same co w fobii społecznej procesy fizjologiczne.
Mikrobiota tych osób zawiera też więcej Gordonibacter, bakterii zdolnych do wytwarzania urolityny, czyli metabolitu powstającego w wyniku rozkładu polifenoli. Badania wykazują, że substancja ta ma wpływ na zdrowie psychiczne.
Znaleziono natomiast mniej Parasutterella excrementihominis. Kilka badań wykazało, że bakteria ta jest obecna w mniejszym stopniu u osób cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu, a także u tych, które mają (sidenote: Wskaźnik masy ciała Stosunek masy ciała w kilogramach do kwadratu wzrostu wyrażonego w metrach ) lub spożywają dużo cukru, co często ma miejsce w przypadku osób dotkniętych fobią. Było tak również w przypadku uczestników badania.
Inna warta podkreślenia różnica: ich mikrobiota wykazywała znaczne zwiększenie jednego szlaku metabolicznego, zwłaszcza białka uczestniczącego w rozkładzie asparaginianu. Z przeprowadzonej przez autorów analizy wynika, że białko to jest podobne do tryptofanu, innego białka uczestniczącego w metabolizmie tryptofanu, który jest jednym z przekaźników istotnym dla funkcjonowania osi jelita-mózg.
Gdy lęk przed oceną staje się chorobą
Fobia społeczna zwana również lękiem społecznym to silnym trwały lęk przed:
- oceną ze strony innych,
- uczuciem upokorzenia, ośmieszenia lub zakłopotania w obecności innych osób.
Lęk ten jest tak silny i wszechogarniający, że towarzyszą mu wyjątkowo krępujące objawy fizyczne: drżenie, kołatanie serca, nadmierne pocenie się, mdłości... a czasem ataki paniki.
W rezultacie osoby dotknięte fobią nie są w stanie robić rzeczy tak prostych jak wyjście do restauracji, zapytanie o drogę, zdanie egzaminu czy udział w spotkaniu. Są też bardziej zagrożone alkoholizmem i depresją.
Choroba ta różni się od tremy i nieśmiałości silnym cierpieniem psychicznym, które powoduje.
Leczenie opera się przede wszystkim na przyjmowaniu leków (przeciwdepresyjnych, betablokerach) oraz terapiach behawioralno-poznawczych. 2
Droga do nowych terapii i nowych biomarkerów
Zdaniem badaczy to małe badanie ma fundamentalne znaczenie i pozwoli położyć fundamenty pod szerzej zakrojone badania zmierzające do potwierdzenia udziału osi jelita-mózg i niektórych konkretnych bakterii w powstawaniu lęku społecznego.
Long term objective
Długofalowy cel to opracowanie nowych terapii oraz identyfikacja biomarkerów fobii społecznej – zaburzenia częstego i bardzo utrudniającego funkcjonowanie, ale dotychczas słabo leczonego.