Depresja: mikrobiota jelit kluczem do diagnozy?
Ustalając szczegółowy wykaz mikroorganizmów i związków składających się na mikrobiotę jelit, badacze opracowali nową metodę diagnostyki ciężkiego zaburzenia depresyjnego.
- Dowiedz się wszystkiego o mikrobiocie
- Mikrobiota i powiązane z nią zaburzenia
- Zadbaj o swoją mikrobiotę
- Publikacje
- O Instytucie
Dostęp do pracowników służby zdrowia
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
Mikrobiota jelit składa się z różnych mikroorganizmów syntetyzujących bardzo ważne dla funkcjonowania organizmu człowieka związki zwane metabolitami, W ciągu ostatniej dekady naukowcy stwierdzili, że istnieje związek między zaburzeniami mikrobioty a różnymi chorobami, między innymi ciężkiego zaburzenia depresyjnego (MDD) – problemu psychicznego o znacznych konsekwencjach społecznych. Zrealizowane niedawno badanie potwierdza ten związek, a nawet idzie dalej i wykorzystuje mikrobiotę jelit jako narzędzie diagnostyczne.
Dokładniejsza topografia mikrobioty
Z uwagi na brak łatwych do pomiaru biomarkerów i opieranie się tylko na rozmowie z pacjentem diagnoza MDD jest często błędna lub niepełna. Pragnąc nakreślić dokładniejszy obraz mikrobioty jelit w przypadku depresji, naukowcy zbadali bakterie, wirusy i ich metabolity obecne w stolcu około stu pacjentów dotkniętych MDD i około stu zdrowych osób stanowiących grupę kontrolną. Zidentyfikowali oni 3 bakteriofagi (wirusy atakujące bakterie), 47 gatunków bakterii i 50 metabolitów fekalnych, których ilość znacznie się różniła u pacjentów dotkniętych MDD i u osób zdrowych. Zdaniem badaczy biomarkery te mogą pomóc w diagnozowaniu depresji i uzupełniać wywiad kliniczny. Analiza drugiej grupy badawczej wskazuje, że wykorzystanie tych biomarkerów pozwoliło zidentyfikować pacjentów cierpiących na MDD w obu grupach z dokładnością przekraczającą 90%.
Oś mózgowo-jelitowa w centrum depresji?
W ramach badań stwierdzono też, że GABA – neuroprzekaźnik osłabiający aktywność mózgu – występuje w mniejszej ilości w stolcu pacjentów cierpiących na MDD. Naukowcy uważają, że różnica ta wynika z odmienności składu mikrobioty bakteryjnej tych pacjentów i może mieć znaczenie dla rozwoju MDD. Autorzy stawiają hipotezę, że zmniejszenie ilości GABA w jelitach może być skorelowane z zaburzeniem działania neuroprzekaźnika GABA w mózgach pacjentów dotkniętych MDD. Hipoteza ta potwierdza udział osi mózgowo-jelitowej w ciężkich zaburzeniach depresyjnych. Badanie to daje zatem nadzieję na dokładniejsze diagnozowanie MDD.
Źródła:
Yang J, Zheng P, Li Y et al. Landscapes of bacterial and metabolic signatures and their interaction in major depressive disorders. Sci Adv. 2020 Dec 2;6(49):eaba8555. doi: 10.1126/sciadv.aba8555
Źródła:
Yang J, Zheng P, Li Y et al. Landscapes of bacterial and metabolic signatures and their interaction in major depressive disorders. Sci Adv. 2020 Dec 2;6(49):eaba8555. doi: 10.1126/sciadv.aba8555