Toczeń
- Dowiedz się wszystkiego o mikrobiocie
- Mikrobiota i powiązane z nią zaburzenia
- Zadbaj o swoją mikrobiotę
- Publikacje
- O Instytucie
Dostęp do pracowników służby zdrowia
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
Sekcje
O tym artykule
Toczeń, zwany także toczniem układowym lub rozsianym toczniem rumieniowatym należy do grupy chorób autoimmunologicznych. W tym schorzeniu mikrobiota układu pokarmowego może odrywać pewną rolę.
Liczba osób chorujących na toczeń jest trudna do określenia. Szacuje się, że jego częstość występowania w populacji światowej wynosi od 10 do 150 przypadków na każde 100 000 mieszkańców, z czego większość stanowią kobiety (85%).
Kiedy układ odpornościowy atakuje własne komórki
Z nieznanych przyczyn, układ odpornościowy u osób chorujących na toczeń wytwarza autoprzeciwciała, które indukują reakcje zapalne i zmiany chorobowe które mogą wystąpić w każdej tkance organizmu. Toczeń charakteryzuje się szeroką gamą objawów: zmęczeniem, wykwitami skórnymi, bólami stawów, suchymi oczami, wypadaniem włosów, zakrzepicą, gorączką, zapaleniem opłucnej i osierdzia. Choroba przebiega rzutami o różnym czasie trwania i intensywności, które przeplatają się z okresami remisji. Diagnozę potwierdza się przez badanie krwi, a zasięg uszkodzenia mierzy się za pomocą badań obrazowych.
Czynniki predysponujące poznane, ale przyczyna wciąż nieznana
Chociaż przyczyny tocznia pozostają nieznane, zidentyfikowano kilka czynników predysponujących tj.: estrogen, predyspozycje genetyczne, niektóre leki, promienie UV, stres i niektóre wirusy (wirus Epsteina-Barr). Prace naukowe opisują również rolę mikrobioty jelitowej. Zaburzenie równowagi mikrobioty jelitowej ( dysbiozę ) zaobserwowano u pacjentów z toczniem podczas fazy remisji. Mikrobiota może także wpływać na produkcję autoprzeciwciał.
Łagodzenie i zmniejszenie ilości ataków choroby
Nie ma leków na tocznia. Jednakże łączenie kilku leków (niesteroidowych środków przeciwzapalnych, leków przeciwmalarycznych, kortykosteroidów, leków immunosupresyjnych i przeciwciał monoklonalnych, w zależności od ciężkości przebiegu choroby) łagodzi ataki choroby, ogranicza powikłania i wydłuża okresy remisji. Stosowane jednocześnie łagodniejszego i długotrwałego leczenie zapobiega nawrotom. Jeśli rola mikrobioty zostanie potwierdzona, modulowanie jej poprzez dietę lub probiotyki może być obiecującą opcją terapeutyczną.
- Le lupus systémiques, Orphanet
- Lupus systémique, Société Nationale Française de Médecine Interne (SNFMI)
- Hevia A, Milani C, López P, et al. Intestinal dysbiosis associated with systemic lupus erythematosus. MBio 2014 ; 5 : e01548-14.
- Zhang H, Liao X, Sparks JB, et al. Dynamics of Gut Microbiota in Autoimmune Lupus. Applied and Environmental Microbiology, 2014 ; 80(24), 7551–7560.
- Ruff W, Viera S, Kriegel M. The role of the gut microbiota in the pathogenesis of antiphospholipid syndrome. Curr Rheumatol Rep 2015 ; 17 : 472.