Choroba Cushinga trwale destabilizuje mikrobiotę
U osób dotkniętych chorobą Cushinga przez kilka lat po wyzdrowieniu utrzymuje się wyraźny brak równowagi mikrobioty jelitowej. Dysbioza ta może wyjaśniać, dlaczego pojawia się wśród nich ryzyko cukrzycy i chorób układu krążenia.
Dostęp do pracowników służby zdrowia
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeń
O tym artykule
Wiemy, że brak równowagi mikrobioty ma wpływ na otyłość, insulinooporność, nadmiar trójglicerydów lub cholesterolu – wszystkie są czynnikami ryzyka cukrzycy i chorób układu krążenia.
Jeśli u osób, które cierpiały na chorobę Cushinga, czyli schorzenie wywołane łagodnym guzem przysadki mózgowej, ryzyko kardiometaboliczne jest wyższe nawet kilka lat po remisji, to czy powodem może być również dysbioza?
Porównanie danych z danymi zdrowych kobiet
Aby odpowiedzieć na to pytanie, zespół hiszpańskich badaczy przeprowadził badania wśród 28 kobiet w wieku poniżej 60 lat, które cierpiały na chorobę Cushinga1. Wszystkie były w remisji od ponad 5 lat.
Pobrano ich kał w celu analizy mikrobioty, a także próbki krwi w celu pomiaru różnych parametrów krwi pod kątem ryzyka sercowo-naczyniowego. Przeanalizowano również rozkład tkanki tłuszczowej w organizmie.
Dane te porównano z wynikami grupy kontrolnej, w której skład wchodziło 25 zdrowych kobiet w tym samym wieku i o tej samej masie ciała ( (sidenote: BMI Wskaźnik masy ciała ocenia tuszę jednostki na podstawie oceny masy tłuszczowej ciała obliczanej jako stosunek między wagą (kg) a kwadratem wzrostu (m2). https://www.nhlbi.nih.gov/health/educational/lose_wt/BMI/bmicalc.htm https://www.euro.who.int/en/health-topics/disease-prevention/nutrition/a-healthy-lifestyle/body-mass-index-bmi ) ).
Co wykazano?
Wyraźne osobliwości na poziomie mikrobioty
Zgodnie z przewidywaniami, u kobiet w remisji doszło do nagromadzenia kilku czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych w porównaniu ze zdrowymi ochotniczkami: więcej tłuszczu w jamie brzusznej, wyższy poziom hemoglobiny glikowanej, trójglicerydów, glukozy na czczo, mniej „dobrego” cholesterolu (HDL) itp.
Ponadto u wszystkich zaobserwowano znaczną dysbiozę jelitową. Ich mikrobiota była nie tylko uboższa i mniej różnorodna, ale miała także zupełnie inną strukturę.
Szczep Suturella, nieobecny w grupie kontrolnej, został znaleziony w dużych ilościach u kobiet z grupy z chorobą Cushinga. Z kolei wiele badań donosi o obecności tej bakterii u osób cierpiących na cukrzycę, otyłość, nadmiar insuliny, miażdżycę itp.
Utrzymywanie się zaburzeń metabolicznych u byłych pacjentów z zespołem Cushinga ma związek z dysbiozą
Zaskakujący fakt: u byłych pacjentów wskaźnik mierzący różnorodność bakteryjną powiązano z poziomem fibrynogenu – białka biorącego udział w krzepnięciu, a co za tym idzie, związanego z występowaniem ryzyka udaru. Wskaźnik ten był odwrotnie skorelowany z poziomem trójglicerydów, poziomem cukru we krwi i poziomem insuliny.
Sugeruje to, że utrzymywanie się zaburzeń metabolicznych u byłych pacjentów z zespołem Cushinga jest najprawdopodobniej związane z dysbiozą.
Jest to pierwszy przypadek wykazania takiego powiązania w sposób naukowy.
Mikrobiota jelit
Wyniki te wymagają potwierdzenia w badaniach na szerszą skalę. Sugerują jednak, że pewnego dnia moglibyśmy działać w konkretny sposób – stosując probiotyki lub przeszczep mikrobioty kałowej (TMF), aby przywracać równowagę mikrobioty u osób z chorobą Cushinga.
Stawką jest możliwość zyskania wielu lat zdrowego życia!
