Mikrobiota pochwy a nietrzymanie moczu: jakie są powiązania?
Środki zaradcze stosowane w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu często opierają się na ćwiczeniach (w celu wzmocnienia osłabionych mięśni krocza) i wkładkach higienicznych (w celu wchłaniania moczu). Możliwe jednak, że pewnego dnia sięgniemy również po probiotyki!
- Dowiedz się wszystkiego o mikrobiocie
- Mikrobiota i powiązane z nią zaburzenia
- Zadbaj o swoją mikrobiotę
- Publikacje
- O Instytucie
Dostęp do pracowników służby zdrowia
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
Jak wskazują badania, wysiłkowe nietrzymanie moczu – traktowane często jak tabu – dotyka 1 kobietę na 5, a nawet 1 na 3. Macierzyństwo i upływające lata zwiększają ryzyko tych niekontrolowanych wycieków występujących przy podnoszeniu toreb z zakupami, kaszlu, podskoku, kichaniu, a nawet śmiechu. Zazwyczaj w grę wchodzą dwa mechanizmy: osłabienie mięśni krocza (mięśniowego „hamaka” podtrzymującego organy układu moczowo-płciowego), zwłaszcza podczas ciąży, oraz osłabienie zwieracza cewki moczowej – mięśnia w kształcie pierścienia otwierającego i zamykającego cewkę moczową, przez którą opróżnia się pęcherz moczowy. Jeżeli jednak wierzyć przeprowadzonemu w Chinach badaniu opublikowanemu w 2024 r., mikrobiota pochwy odgrywa też pewną rolę. 1
Trzy rodzaje nietrzymania moczu
Istnieją 3 główne rodzaje nietrzymania moczu: 2,3
- wysiłkowe nietrzymanie moczu,
- naglące nietrzymanie moczu, w którego przypadku wyciek jest poprzedzony silnym parciem na pęcherz,
- mieszane nietrzymanie moczu, w przypadku którego występują oba te objawy.
Istnieją też dwa rzadsze rodzaje nietrzymania moczu: 2,3
- kropelkowe nietrzymanie moczu (niewielkie wycieki moczu spowodowane niedostatecznym opróżnieniem pęcherza),
- funkcjonalne nietrzymanie moczu wynikające z fizycznej lub psychicznej niemożności oddania moczu niezwiązanej z kontrolą mikcji (choroba Alzheimera uniemożliwiająca rozpoznanie konieczności oddania moczu i/lub zapomnienie lokalizacji toalety).
Nietrzymanie moczu oznacza dysbiozę pochwy
Badanie wykazuje, że zaburzenie równowagi mikrobioty pochwy dotyka 84,5% młodych matek cierpiących na nietrzymanie moczu i 42,1% matek, które nie są nim dotknięte. I tak, u znacznej większości młodych mam cierpiących na nietrzymanie moczu zamiast zdrowej mikrobioty pochwy zdominowanej przez bakterie Lactobacillus występuje mikrobiota, w której przeważają Gardnerella, Streptococcus, Prevotella, Dialister i Veillonella.
Uważne czytelniczki zadają sobie teraz pytanie, jaki jest związek między mikrobiotą pochwy (czyli układem rozrodczym) a nietrzymaniem moczu (czyli układem moczowym). Wystarczy anatomiczna bliskość wylotów cewki moczowej i pochwy. Te kilka milimetrów ułatwia bliskie kontakty między mikrobiotami tych obszarów! Wcześniejsze badania wielokrotnie wykazały zresztą istnienie związków między chorobami układu moczowo-płciowego a bytującymi w pochwie bakteriami.
30% a 15% Nietrzymanie moczu dotyka wiele osób starszych, przede wszystkim kobiety: cierpi na nie 30% kobiet i 15% mężczyzn w starszym wieku.
18–34% Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest częste u kobiet w okresie poporodowym i w starszym wieku. Badania wskazują, że częstotliwość jego występowania wynosi od 18 do 34%.
Zbyt wiele powiązań w mikrobiocie pochwy?
Wróćmy jednak do rzeczy, a raczej do bakterii żyjących w organizmach kobiet cierpiących po porodzie na nietrzymanie moczu. Inną cechą charakteryzującą ich mikrobiotę są wyjątkowo silne powiązania między mikroorganizmami zamieszkującymi ich pochwy. Innymi słowy chodzi o bardzo rozwiniętą sieć relacji między różnymi mikroorganizmami. Nie jest to dobry znak: ogólnie rzecz ujmując, mikrobioty wykazujące wysoki stopień wzajemnych powiązań są uważane za mniej stabilne, a więc bardziej podatne na zaburzenia równowagi i dysbiozę.
Krótko mówiąc, zdaniem autorów badania te wykazują możliwość istnienia związku między niestabilną mikrobiotą pochwy a wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Nie ma jednak dowodu, że pierwsze z tych zjawisk jest przyczyną drugiego: wilgoć powodowana przez wycieki moczu może modyfikować mikrobiotę albo stan mikrobioty i nietrzymanie moczu mogą być konsekwencją jeszcze innego, nieznanego dotąd zjawiska.