Niewiarygodne odkrycie: obeliski – nowe wirusopodobne byty znalezione w ludzkich mikrobach

Wyobraź sobie, że otwierasz książkę o ukrytym w Twoim własnym domu mieście, o którego istnieniu nie miałeś(-aś) pojęcia. Tego właśnie dokonali badacze z Uniwersytetu Stanforda, odkrywając „obeliski” (sidenote: Obeliski Nowo odkryte wirusopodobne byty znalezione w bakteriach ludzkiej jamy ustnej i jelit. Charakteryzują się unikalną strukturą RNA i zmieniają stan tradycyjnej wiedzy o drobnoustrojowych i wirusowych formach życia. ) – nowo rozpoznany rodzaj wirusopodobnych cząstek żyjących wewnątrz bakterii obecnych w naszych jelitach i jamie ustnej.

Niczym odkrywcy badający starożytne relikwie, badacze wykorzystali zaawansowane narzędzia genetyczne do mapowania krajobrazów DNA tych bakterii, wykazując, że obeliski zamieszkują około 7% bakterii jelitowych i aż 50% bakterii jamy ustnej. To przełomowe okrycie nie tylko zmienia nasze postrzeganie maleńkich form życia zamieszkujących ludzki organizm, ale także sugeruje potrzebę opisania na nowo zasad rozumienia wirusów i skomplikowanych ekosystemów wchodzących w skład mikrobioty naszego ciała.

Jak odkryto obeliski?

Zespół badawczy zastosował nowatorską technikę, znaną jako sekwencjonowanie całego metagenomu, w celu analizy materiału genetycznego z próbek bakterii jamy ustnej i jelit. Metoda ta pozwala odczytywać i porównywać obecne sekwencje DNA, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie kompleksowego rzutu krajobrazu mikrobiologicznego. Wykorzystując zaawansowane narzędzia bioinformatyczne, naukowcy wyodrębnili obeliski charakteryzujące się kolistymi genomami RNA i unikalnymi strukturami w formie pałeczek.

Co intrygujące, genom obelisków opiera się na RNA. RNA, czyli kwas rybonukleinowy, jest cząsteczką podobną do DNA i ma istotne znaczenie dla wielu ról biologicznych – działa m.in. jako przekaźnik instrukcji z DNA w celu kontrolowania syntezy białek. W przeciwieństwie do większości organizmów – które przechowują informację genetyczną w DNA – byty te wykorzystują RNA. Oto kolejny aspekt ich złożonej natury.

Co dalej? 

Obecność obelisków w ludzkiej mikrobiocie w tak znaczących proporcjach wskazuje na ich potencjalną rolę w oddziaływaniu na nasze zdrowie. Mają one prawdopodobnie wpływ na cały organizm – od trawienia po reakcje immunologiczne. Wspomniane badanie wykazało, że byty te mogą utrzymywać się u ludzi ponad 300 dni, co sugeruje, że mogą mieć one długoterminowy wpływ na swoich gospodarzy, czyli na nas!