Nowa era antybiotyków. Lolamicyna: prawdziwy przełom w walce z infekcjami oraz ochronie mikrobioty jelit

Wraz ze wzrostem liczby zakażeń bakteriami Gram-ujemnymi (sidenote: Bakterie Gram-ujemne grupa bakterii charakteryzująca się unikalną strukturą ściany komórkowej, która sprawia, że są one odporne na liczne antybiotyki. Są one często trudniejsze w leczeniu. ) , nasza mikrobiota jelitowa – dom dla bilionów pożytecznych bakterii – przeżywa oblężenie ze strony antybiotyków o szerokim spektrum działania. Leki te, mimo że skuteczne w zwalczaniu infekcji, często niszczą pożyteczne bakterie jelitowe, co prowadzi do wtórnych zakażeń. To jak rozbijanie orzecha za pomocą młota kowalskiego. Istnieje wielkie zapotrzebowanie na antybiotyki, które rozprawią się ze złym, nie szkodząc dobrym.

I tutaj wkracza lolamicyna. Naukowcy pracowali nad stworzeniem antybiotyku, który byłby specjalnie ukierunkowany na bakterie Gram-ujemne ¹.

Tajna broń? System transportowania lipoprotein Lol (ang. Localization of lipoprotein) to kluczowy mechanizm właściwy wyłącznie dla tego rodzaju szkodliwych bakterii. Zakłócając ów system, lolamicyna może wyeliminować patogeny, nie wystawiając na szwank pożytecznych bakterii.

Medycyna precyzyjna: sztuka tworzenia lolamicyny

Opracowanie lolamicyny (sidenote: Lolamicyna nowo opracowany antybiotyk selektywny skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, który ukierunkowany jest na system transportu lipoprotein Lol, skutecznie zabijając bakterie chorobotwórcze oraz niezakłócając mikrobioty jelit. ) było nie lada wyczynem. Wyobraź sobie, że musisz stworzyć klucz, który będzie idealnie pasował do zamka, nie naruszając przy tym otaczającej go struktury. Badacze zaczęli od badań przesiewowych całych komórek, identyfikując związki, które mogą hamować układ Lol (ang. Localization of lipoprotein) w grupie określonych bakterii. Dzięki szeregowi poprawek i modyfikacji zbudowano hybrydowy szkielet, który pozwolił stworzyć lolamicynę.

Nowy antybiotyk poddano rygorystycznym testom, a otrzymane wyniki były imponujące. Lolamicyna wykazała silną aktywność przeciwko ponad 130 różnym szczepom bakterii wielolekoopornych (sidenote: Wielolekooporny określenie stosowane wobec bakterii, które rozwinęły odporność na wiele klas antybiotyków, co sprawia, że infekcje wywołane przez takie bakterie są szczególnie trudne w leczeniu. ) , w tym przeciw takim znanym wichrzycielom, jak E. coli czy Klebsiella pneumoniae. W mysich modelach ostrych zakażeń lolamicyna w znacznym stopniu zmniejszyła liczbę bakterii i poprawiła wskaźniki przeżywalności, przewyższając wyniki osiągane przez istniejące antybiotyki.

Jak pokonać złoczyńców, nie szkodząc prawdziwym bohaterom

Jednak w przypadku lolamicyny prawdziwie rewolucyjnym osiągnięciem jest jej zdolność do zachowania mikrobioty jelit w niezmienionym stanie. W przeciwieństwie do antybiotyków o szerokim spektrum działania, niszczących całą społeczność bakterii jelitowych, leczenie lolamicyną niosło ze sobą minimalne zmiany. Potwierdziły to zaawansowane techniki sekwencjonowania DNA, które wykazały, że zachowane zostały różnorodność i bogactwo mikrobioty jelit. Co ciekawe, organizmy myszy leczonych lolamicyną były w stanie zwalczyć wtórne infekcje Clostridioides difficile, będące częstym powikłaniem przy stosowaniu antybiotyków.

Choć konieczna jest dalsza ocena lolamicyny w badaniach na ludziach, powstanie tego leku jest wydarzeniem rewolucyjnym. To nie tylko leczenie zakażeń, to leczenie precyzyjne, w którym nienaruszone pozostają bakterie korzystne dla zdrowia. Osiągnięcie to zwiastuje nową erę w medycynie, w której antybiotyki dostosowane są do precyzyjnego zwalczania patogenów, zapewniając ochronę naszemu zdrowia ogólnemu.