Choroba wieńcowa

Choroba wieńcowa to grupa schorzeń spowodowanych niedostatecznym dostępem tlenu do mięśnia sercowego.

Winowajcy to dieta, siedzący styl życia i mikrobiota

Jak podało WHO, W 2012 roku choroba wieńcowa była przyczyną 7,4 miliona zgonów. Jest to najczęstsze powikłanie miażdżycy polegające na progresywnym odkładaniu się tłuszczów na ścianach tętnic wieńcowych - tętnic, które dostarczają krew do mięśnia sercowego. Złogi te stopniowo tworzą płytkę miażdżycową, która zwęża średnicę tętnic i zmniejsza przepływ krwi. Miażdżyca tętnic jest wynikiem współdziałania różnych czynników ryzyka, w tym niezrównoważonej diety i braku aktywności fizycznej.

Ciężkość choroby wieńcowej zależy od wielkości obszaru pozbawionego tlenu i stopnia zwężenia tętnic. Dlatego też wyróżnia się różne formy choroby wieńcowej: dusznicę bolesną, zawał mięśnia sercowego i nagłą śmierć.

Serce i mikrobiota: połączenie?

Choroba wieńcowa może być również związana ze zmianami w składzie mikrobioty. Niektóre bakterie jelitowe produkują TMA (trimetyloaminę), substancję, która po utlenieniu w wątrobie sprzyja powstawaniu skrzepów zatykających najmniejsze tętnice, takie jak tętnice wieńcowe doprowadzające krew do serca.

Ponowne unaczynienie mięśnia sercowego

W ostrej fazie niedokrwiennej (zawale mięśnia sercowego) celem leczenia jest odblokowanie zatkanej tętnicy i szybkie dostarczenie tlenu do mięśnia sercowego. W odniesieniu do profilaktyki, udział mikrobioty jelitowej w rozwoju choroby wieńcowej oznacza możliwość jej terapeutycznej modyfikacji. Rozważa się wzbogacenie mikrobioty jelitowej bakteriami niewytwarzającymi TMA przez podawanie probiotyków, eliminację bakterii wytwarzających TMA, lub bardziej radykalne metody polegające na przeszczepieniu mikrobioty kałowej produkującej tylko niewielkie ilości TMA.