SCFA: nowe markery jelitowe choroby Parkinsona?
Krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA) są metabolitami mikrobioty jelitowej, o której związku z chorobą Parkinsona, między innymi w przypadku gryzoni, była już mowa. Co można powiedzieć na ten temat w odniesieniu do ludzi?
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
(sidenote: https://parkinsonscare.org.uk/worldparkinsonsday/ ) (sidenote: https://parkinsonscare.org.uk/worldparkinsonsday/ ) (11 kwietnia) jest co roku okazją dla stowarzyszeń pacjentów i pracowników służby zdrowia do dokonania przeglądu postępów w badaniach nad tą złożoną i wciąż nieuleczalną chorobą neurodegeneracyjną. W tym roku z pewnością będzie omawiane nowe badanie prowadzone przez zespół badaczy z Tajwanu. Chcieli oni ustalić, czy SCFA umożliwiają oddzielenie pacjentów z Parkinsonem od osób zdrowych, a także istnienie korelacji ze stopniem ciężkości choroby. W tym celu zbadano poziomy wielu podgrup SCFA w plazmie i kale, a także mikrobiotę jelitową u 181 uczestników (96 pacjentów i 85-osobowa grupa kontrolna). Równolegle badano wpływ choroby na czynności ruchowe i funkcje poznawcze. Wyniki badania zostały opublikowane w Neurology na początku 2022 roku.
Różne poziomy SCFA w plazmie i kale u pacjentów z Parkinsonem
W przypadku osób cierpiących na chorobę Parkinsona wyniki wykazały obniżone poziomy SCFA (kwas masłowy, kwas walerianowy i kwas propionowy) w kale, podczas gdy poziomy w plazmie u tych osób były podwyższone w stosunku do zdrowych osób.
Kolejny wniosek: ilości tych samych SCFA w kale były obniżone u pacjentów z Parkinsonem w zaawansowanym stadium w porównaniu z pacjentami cierpiącymi na tę chorobę we wczesnym stadium.
Stężenia SCFA skorelowane ze stopniem ciężkości objawów
Wartości stężenia w kale i plazmie różnią się w zależności od ciężkości objawów zaburzeń ruchowych i poznawczych.
Cięższe zaburzenia ruchowe są skorelowane z niższym stężeniem w kale większości SCFA w powiązaniu z podwyższonym stężeniem w plazmie kwasu propionowego.
Cięższe objawy zaburzeń poznawczych są natomiast powiązane z niskim stężeniem kwasu masłowego w kale, a także z podwyższonymi stężeniami kwasów masłowego i walerianowego w plazmie.
Skład mikrobioty pacjentów ma także związek z SCFA
Badanie wykazuje, że różnorodność mikrobioty pacjentów z Parkinsonem była inna niż u zdrowych pacjentów. Badanie to zwraca uwagę na fakt, że stężenia SCFA są skorelowane z obfitością bakterii prozapalnych (Clostridia i Ruminococcus), szczególnie w odniesieniu do kwasu propionowego. Potwierdza to hipotezę, że zapalenie jelitowe jest faktycznie związane z nasileniem choroby.
Konkretnie, wyniki wskazują, że SCFA mogą pełnić funkcję biomarkerów jelitowych choroby Parkinsona, odzwierciedlając przy tym stopień ciężkości tej choroby. Godny uwagi postęp naukowy, który mógłby umożliwić dokładniejsze diagnozowanie i lepszą opiekę nad pacjentami.