Autyzm: czy jest związek między zmianami mikrobioty jelit a nasileniem objawów?
W USA przeprowadzono badanie, w ramach którego po raz pierwszy dokonano oceny zmian behawioralnych u dzieci cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu (ZSA) w powiązaniu z ze składem mikrobioty jelit w czasie.
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
U dzieci cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu (ZSA) często obserwuje się dysbiozę jelit i zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Co więcej, pojawiają się coraz liczniejsze dowody roli mikrobioty jelit w modulacji sygnałów wytwarzanych w mózgu. Zjawisko to nazywa się osią mózgowo-jelitową. Niemniej prace badawcze w zakresie związku składu mikrobioty jelit i ZSA przyniosły sprzeczne wnioski, co podkreśla złożoność tego schorzenia i konieczność realizacji bardziej zaawansowanego protokołu badań. Właśnie w tym celu naukowcy amerykańscy
- porównali skład mikrobioty jelit młodych pacjentów cierpiących na ZSA z grupą kontrolną złożoną z mieszkańców Arizony i Kolorado, aby dowiedzieć się, czy różnice lokalizacji geograficznej mogą wpływać na mikrobiotę jelit.
- przeprowadzili (sidenote: Osoby pochodzące z Arizony nie uczestniczyły w badaniu podłużnym. ) w celu oceny związku między objawami żołądkowo-jelitowymi, dietą, składem mikrobioty jelit i nasileniem objawów behawioralnych.
Wpływ lokalizacji geograficznej na mikrobiotę
Badacze wykazali, że skład mikrobioty jelit pacjentów z Arizony różni się w porównaniu z mieszkańcami Kolorado – u dzieci z Arizony była ona znacznie bardziej zróżnicowana niż u dzieci z Kolorado. Była to niespodzianka dla naukowców stosujących tę samą metodę pobierania stolca, ekstrakcji DNA i sekwencjonowania. W drodze ponownej analizy krzyżowej próbek z Kolorado i Arizony wykazali oni i potwierdzili, że miejsce ekstrakcji DNA nie wpłynęło na różnorodność mikroorganizmów. Badacze wykazali też, że objawy żołądkowo-jelitowe są silniejsze u pacjentów chorych na ZSA w porównaniu z grupą kontrolną z Arizony, ale nie w porównaniu z grupą z Kolorado. Ich zdaniem potwierdza to znaczenie lokalizacji miejsca prowadzenia badań dla składu mikrobioty jelit i dowodzi, że różnice objawów żołądkowojelitowych w ZSA mogą przyczyniać się do niespójności wyników prezentowanych w literaturze.
Pogorszenie mowy skorelowane z różnorodnością mikrobioty
Analiza podłużna wykazała związek nasilenia zaburzeń behawioralnych ze zmianami mikrobioty jelit. W szczególności zmniejszenie zróżnicowania mikrobioty jelit w czasie ma związek z zaostrzeniem zaburzeń behawioralnych – pogorszeniem mowy, ospałością i wycofaniem społecznym – u osób cierpiących na ZSA. Badacze nie stwierdzili natomiast istotnego związku między zachowaniami kojarzonymi z ZSA i objawami żołądkowo-jelitowymi albo dietą. Zdaniem autorów w celu scharakteryzowania związków ZSA z mikrobiotą jelit niezbędne są uzupełniające wieloośrodkowe badania podłużne z udziałem większej liczby uczestników.