Przeszczep płuca: czy mikrobiota płuc jest wiarygodnym predyktorem odrzucenia organu?
Przewidzieć odrzucenie przeszczepu? Marzenie każdego chirurga, nadzieja każdego pacjenta... Zgodnie z badaniem opublikowanym w The Lancet Respiratory Medicine wzrost liczby bakterii płucnych może być predyktorem przewlekłego odrzucania przeszczepów u zdrowych dorosłych po transplantacji płuca.
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
Jedyną znaną metodę leczenia chorób płuc w stanie terminalnym – przeszczep płuca – cechuje bardzo niska przeżywalność w porównaniu z przeszczepami innych organów. U pacjentów tych obserwuje się mikrobiotę zmienioną w porównaniu z osobami zdrowymi, obejmującą zwiększoną liczebność bakterii i zmodyfikowane kolonie bakteryjne. Znaczenie kliniczne tych różnic mikrobioty płucnej dla wyników postępowania po przeszczepie płuca nie zostało do chwili obecnej określone.
Poznać wpływ ewolucji mikrobioty płucnej na przeżywalność po przeszczepie
Naukowcy przeprowadzili na Uniwersytecie Michigan badanie perspektywiczne z udziałem 134 pacjentów po allogenicznym przeszczepie płuca trwające od października 2005 r. do sierpnia 2017 r. W jakim celu? Chcieli ocenić kliniczne znaczenie wpływu zmian mikrobioty dróg oddechowych na przeżywalność bez wystąpienia przewlekłego allogenicznego zaburzenia czynności płuc (CLAD) po przeszczepie płuca u zdrowych biorców. Analizy przeprowadzono na próbach popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych pobranych podczas bronchoskopii u pacjentów bezobjawowych w rok po transplantacji. Następnie co trzy miesiące dokonywano oceny funkcjonowania ich płuc metodą spirometrii w celu obserwacji rozwoju CLAD.
Czynnik ryzyka związany z liczbą bakterii płucnych
W ciągu 500 dni obserwacji u 18% pacjentów rozwinęło się CLAD, 4% zmarło przed potwierdzeniem wystąpienia CLAD, a u 78% CLAD nie wystąpiło. Co do mikrobioty płucnej, zwiększona liczba bakterii płucnych wiązała się z większym ryzykiem przewlekłego odrzucenia przeszczepu oraz zgonu po transplantacji płuca. Stwierdzono też, że związek między wzrostem ilości bakteryjnego DNA i zagrożeniem CLAD nie ma związku z obecnością ani względną obfitością Pseudomonas spp, jak sugerowały wcześniejsze badania.
Przeżywalność prognozowana na podstawie składu kolonii bakteryjnych?
Z badania tego wynika również, że istnieją znaczne różnice składu kolonii bakterii płucnych u pacjentów, którzy przeżyli i nie zapadli na CLAD w porównaniu z tymi, u których CLAD wystąpił lub którzy zmarli. Nie zaobserwowano natomiast żadnego niepodważalnego związku między poszczególnymi taksonami bakterii a przyczynami zgonu lub wystąpieniem CLAD. Na etapie formułowania wstępnych ustaleń badacze wywnioskowali, że dla prognoz przeżywalności bez CLAD skład mikrobioty może mieć drugorzędne znaczenie w porównaniu z całkowitą liczebnością bakterii. Niezbędne są jednak dodatkowe badania, aby z jednej strony ustalić, czy bakterie płucne można modyfikować antybiotykami lub innymi metodami, a z drugiej strony przekonać się, czy zmiany mikrobioty płucnej mogą tłumaczyć różnice reakcji pacjentów na leczenie po przeszczepie płuca.