Poronienia: czy dysbioza pochwy może im sprzyjać?
Poronienia bez pochodzenia genetycznego mogą mieć związek z dysbiozą pochwy i miejscowymi objawami zapalnymi. Wyniki, które mogłyby stworzyć warunki do działań zapobiegawczych wśród kobiet, wskazują na związek z niską zawartością bakterii kwasu mlekowego.
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeńen_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
27% Tylko 27% pacjentek twierdzi, że wie, iż mikroflora pochwy jest zrównoważona, gdy jej różnorodność bakteryjna jest niska
Co piąta ciąża kończy się wczesnym poronieniem (przed ukończeniem 12. tygodnia), przy czym połowa przypadków związana jest z anomaliami chromosomowymi (poronienia aneuploidalne). Między 12. a 24. tygodniem może dochodzić do późnych poronień euploidalnych, zazwyczaj w związku z infekcją (2 z 3 przypadków). Choć mające tu znaczenie mechanizmy nie zostały dotąd zgłębione, podejrzewa się związek z mikrobiotą pochwy.
Nasuwa się pytanie:
czy odpowiedzialność za późne poronienia euploidalne mogą ponosić sygnały zapalne związane ze składem mikrobioty pochwy?
1/5 Co piąta ciąża kończy się wczesnym poronieniem
1/2 przy czym połowa przypadków związana jest z anomaliami chromosomowymi
Czy poronienia są związane z pałeczkami kwasu mlekowego?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, badacze obserwowali przebieg 167 ciąż: 74 ciąż donoszonych, 54 poronień z przyczyn niegenetycznych (euploidalnych) i 39 poronień z przyczyn genetycznych (aneuploidalnych). Analiza mikrobioty (ARN 16S) wskazuje na obecność dwóch rodzajów mikrobioty pochwy: pierwszy jest zdominowany w 94,2% przez szczep Lactobacillus spp. (75% próbek), a drugi (25% próbek) charakteryzuje niższy poziom pałeczek kwasu mlekowego ze ich średnią obecnością na poziomie zaledwie 18,5%.
Jak się okazuje, w porównaniu z poronieniami aneuploidalnych te euploidalne mają związek z mikrobiotą pochwy:
- większa zawartość i różnorodność bakterii,
- niska zawartość szczepu Lactobacillus spp.,
- wysoka zawartość Streptococcus spp.(60% przypadków) i Prevotella spp. (40%).
Mikrobiota pochwy i stany zapalne
Jeżeli chodzi o stany zapalne, niezależnie od zakończenia ciąży, niska zawartość pałeczek kwasu mlekowego idzie w parze z wysokim poziomem cytokin w płynie pochwowo-szyjkowym. Przede wszystkim jednak podgrupy zdominowane przez szczepy Prevotella lub Streptococcus spp. wykazują znacząco podwyższone stężenie TNF-alfa i niektórych cytokin prozapalnych – interleukin (IL-6, IL-8, IL-1β). W związku z powyższym możliwe jest, że obniżenie zawartości szczepu Lactobacillus spp. ma związek ze środowiskiem prozapalnym, które nie sprzyja prawidłowemu przebiegu ciąży. Zgadzałoby się to z zaobserwowaną większą zawartością poronień w przypadkach, gdy mikrobiota pochwy ma niską zawartość pałeczek kwasu mlekowego.
Ponadto duża obecność paciorkowców wydaje się najwyraźniejszym czynnikiem ryzyka poronień euploidalnych, a także głównym czynnikiem odpowiedzialnym za wzrost mediatorów prozapalnych u tej grupy pacjentek.
Nadzieja dla kobiet
Zaobserwowano różnicę w składzie mikrobioty pochwy w przypadku ciąż aneuploidalnych i euploidalnych. Można zatem domniemywać, że zakończenie ciąży oparte jest na różnych mechanizmach: w pierwszym wypadku chodzi o wadę genetyczną, zaś w drugim zaś oddziaływanie między bakteriami mikrobioty pochwy a gospodarza. Bezpośrednią konsekwencją tego jest fakt, że można by obrać mikrobiotę pochwy za cel w dążeniu do zapobiegania poronieniom.